Anke blogt tijdens laagvliegoefening met heli’s in Groot-Brittannië – Deel 2
We moeten aan de bak, dus tijd om mijn groene pak aan te trekken. Het Engelse ontbijt laat ik voor wat het is. Ik krijg bijna braakneigingen als ik denk aan witte bonen in tomatensaus als ontbijt, laat staan worstjes en gebakken aardappels. Fruit, een broodje en een bakske thee, misschien en glas Jus d’Orange als ik niet net mijn tanden heb gepoetst. Als we compleet zijn vraag ik of ik de 8 paxer mag rijden, dat links rijden moet en zal ik leren! Ik rijd de parkeerplaats af en direct hoor achter me 3 man roepen: LINKS ANKE!! Ik was echt bijna rechts gaan rijden. Automatisme neemt nog echt iets te vaak de overhand…. De rit verliep goed hoewel ik me besef dat ik nog steeds niet ben toegekomen om te Googlen naar de omrekenfactor van miles naar KM.
Als ik iedereen veilig naar de site heb gebracht is het tijd om de containers uit te pakken. Met een paar collega’s staat zo’n oude boogtent in no time. Iemand roept: als we even gas geven, staat de tent sneller als die van de buren! Dat is niet tegen dovemans oren gezegd. We geven elkaar snel aanwijzingen en hoppa, de tent staat! Onze artikelen worden in zeecontainers vervoerd. Alles netjes en dicht op elkaar, zodat het vervoer geen defecten oplevert. Dat betekent voor ons 3 containers uitbouwen naar 5 werkbare containers. Kei hard werken we in prachtig Engels weer: REGEN. Harde regen, zachte regen, stippelregen, schuine regen, 5 druppels per minuut regen, zeg maar welke variant je wil. Maar gelukkig, iedereen pakt zijn rol en het werk verloopt soepel. Ik ben trots op “mijn” LSE.
Ik ontvang een foto van mijn zusje. Ik zie een foto van hun zithoek buiten met de kussens in de bank. Mijn eerste gedachten: Haal die kussens binnen joh, het regent!!! Tot ik me besef oja, in Nederland is het mooi weer. Het maakt niet uit waar te wereld je me met de Luchtmacht werkt, we hebben onze eigen spullen bij ons en onze eigen mensen. Het voelt niet als buitenland. Behalve als je op de weg rijdt of de mensen van buitenaf je aanspreken in een vreemde taal. Of als je naar buiten kijkt en het prachtige landschap ziet… Ik heb helaas niet veel tijd gehad om te kijken vandaag…. Misschien morgen…
Een nieuwe dag is aangebroken! Vandaag komen ze dan eindelijk, onze heli’s. Vanmorgen hebben we op de site de laatste puntjes op de i gezet. Ik heb mijn camera klaarliggen, mijn regenbroek en jas aangetrokken, zodat ik me makkelijk kan verplaatsen in het natte gras voor het schieten van de perfecte plaatjes. ik ben helemaal RTM (Ready To Move). Ik zie in de verte de Cougar aankomen. Snel rijden we naar de baan en fotograferen maar! Ik stond voor de verandering precies goed, zon in de rug en een prachtige aanvliegroute van de Cougar. Niet lang daarna over het prachtige landschap speurend zie ik 3 Chinooks aankomen en ook zij hebben een mooie aanvliegroute! Soms zit het gewoon mee! Er is een hoop bedrijvigheid om me heen, beide Technische Diensten (TD’s) vangen de kisten op en beginnen aan de checks die ze moeten uitvoeren op de kisten. Genietend van zon en uitzicht zie ik in de verte 3 Apaches in het luchtruim. Zij komen in formatie binnen over de startbaan en zetten de kisten op de rolbaan aan de grond. Rustig taxiënd rijden ze me voorbij naar hun opstelplaats. We gaan beginnen!
Meer foto’s van TACUK19 Blog 2 zien, check ze hier!
De foto’s mogen alleen gebruikt worden met aanwezig ©Eigengeraaid logo, in origineel formaat en met naamsvermelding. De foto’s mogen niet gebruikt worden voor commerciële doeleinden zonder toestemming van Eigengeraaid. Voor vragen kunt u contact opnemen met info@eigengeraaid.nl
The pictures can be used with ©Eigengeraaid logo, original size/cut and with name tag. The pictures can’t be used for commercial purpose without permission from Eigengeraaid. For questions: info@eigengeraaid.nl